Yesinler diye kurduklarımız
-Hadi anneciğim
-Bak polis amcalar gelicek şimdi
-Tv de güzel birsey var bitirirsek bunu izleyebilirz( devamında bitirmeden de izleyebiliyormuşuz..)
-Doktor dedi ki, bunu yemen gerekiyormuş
-Bunu yemezsen büyüyemezsin, baban gibi olmak istemez misin?
-Anneni sevmiyor musun da bu kadar çok üzüyorsun?
-Lütfennnnnnnn!!
-Sadece dene, beğenmezsem çıkartabilirsin (hele bir çıkart da..)
-Bak senin için ne güzel tabak, çatal, mama sandalyesi, bardak, önlük aldım. (Kime ne???)
-Afferin!! hadi birtane daha!! bir tane daha!! aferinnnnn bitmedi...(asla bitmez yemeğe başlamışken masada sizin yemeğiniz de dahil herşeyi yemesi gerekiyor ya...)
-Aaa dışardaki kuşu/köpeği ... görüyor musun?
-Bak uçak geçiyor bak bak
-Ama sen bunu daha önce yemiştin, çok beğenmiştim (o zaman çikolatanın tadını bilmiyordum :(
-Bunu sana anneannen/ babaannen /teyze gönderdi, yemezsen çok üzülür...
-Bak üçe kadar sayıyorum ... Bir iki üç dört beş.....
-Ben küçük bir çocukken en sevdiğim yemek buydu, o yüzden güçlü oldum...
-İğne olmak istemiyorsan hemen ye..
-Şimdi gidip çağırıyorum polis amcayı/doktor teyzeyi...
Yukarıdakilerle ikna olmadıysa ve siz sinirlerinize hakim olamadıysanız bundan sonrası yazılamayacak kadar kötü.... Sakin olun......
Asla alternatif üretmeyin 'amann yazıkkkkk.. aç kaldı' deyip alternatif sunarsanız 'yemezsem annem daha güzel şeyler hazırlıyor' yanılsamassına kapılacak...ve :( hiç yemeyecek
katID==108) { ?> Yukarıda yazılı olan tüm olaylar gerçekte yaşanmış olup, çocukların yaş ve cinsiyetleri ve olayın seyri hasta mahrumiyeti açısından anlatım sırasında değiştirilmiş olabilir.
